Tym razem uczestnicy mieli okazję wziąć udział w debacie zatytułowanej „Jak Oni to robią?”, podczas której pięcioro laureatów plebiscytu Mentorzy UEK 2025 podzieliło się swoimi doświadczeniami i refleksjami na temat roli nauczyciela akademickiego. Dyskusję moderowała Prorektor ds. kształcenia i studentów, dr hab. Małgorzata Tyrańska, prof. UEK, która otworzyła spotkanie, przypominając ideę cyklu – tworzenie przestrzeni wymiany doświadczeń i wspólnego poszukiwania nowych rozwiązań w dydaktyce.

W gronie panelistów znaleźli się:
–prof. dr hab. Ewa Miklaszewska – laureatka w kategorii Autorytet,
– dr hab. Mateusz Folwarski, prof. UEK – zwycięzca w kategorii Innowator,
– dr Kinga Bauer – wyróżniona jako Motywator,
– mgr Wojciech Jarosz – laureat kategorii Pozytywna Dusza,
– oraz dr Maciej Cycoń – tegoroczny Supermentor.

Podczas debaty rozmawiano o tym, jak zmienia się rola nauczyciela w świecie, w którym dostęp do wiedzy jest powszechny, ale potrzeba autentycznej relacji i mądrego przewodnictwa – niezmienna. Prof. Ewa Miklaszewska podkreśliła, że choć przez lata nie zmieniło się jej podejście do nauczania, to zmieniły się narzędzia, którymi się posługuje. Dla niej kluczowe pozostaje nauczanie wartości ponadczasowych i pomoc studentom w odnalezieniu się w świecie – z zachowaniem szacunku i rozwijaniem w nich ciekawości oraz emocjonalnego stosunku do przedmiotu.

Prorektor Mateusz Folwarski, będący niegdyś seminarzystą Prof. Miklaszewskiej, zwrócił uwagę, że w świecie finansów nie da się nauczać bez wiarygodności i uczciwości. – Student potrafi natychmiast zweryfikować to, co mówi nauczyciel – zaznaczył. – Dlatego trzeba wywiązywać się z obietnic i być autentycznym. Czasem warto „rzucić wędkę” i pobudzić do myślenia, a nawet „wbić kij w mrowisko”, by rozmowa przerodziła się w prawdziwą merytoryczną konwersację. Każda dyskusja kształci obie strony – dodał, podkreślając wagę szacunku dla odmiennych opinii i otwartości na dialog.

Dr Kinga Bauer mówiła o swojej pasji do pracy ze studentami i rachunkowości – dziedzinie, w której spełnia się zawodowo i dydaktycznie. Jak przyznała, istnieją dwie strategie nauczania: skupienie się na błędach lub – bliższa jej – docenianie i chwalenie.

Mgr Wojciech Jarosz, najmłodszy z Mentorów, zwrócił uwagę, że młody wiek pomaga mu spojrzeć z perspektywy studentów, ale wiąże się też z koniecznością budowania autorytetu – przede wszystkim wiedzą i autentycznością. Na jego zajęciach panuje przyjazna atmosfera, studenci często zwracają się do niego po imieniu.

Dr Maciej Cycoń, tegoroczny Supermentor, przypomniał, że przygotowanie jest podstawą, a zajęcia powinny być jak dobra opowieść – z historią, rytmem i emocjami. W jego pracy dydaktycznej ważne są mini-casusy i debaty oksfordzkie, które uczą współpracy i rozwijają umiejętności wystąpień publicznych. – Musimy być trochę aktorami – mówił z uśmiechem – przekazywać dobrą energię i zarażać nią studentów. Kluczem jest empatia, czyli umiejętność wcielenia się w rolę studenta i zrozumienie, czego naprawdę oczekuje.

Nie zabrakło również rozmowy o wyzwaniach współczesności. Prof. Miklaszewska zauważyła, że nie warto „walczyć ze światem”, lecz dostosowywać się do jego realiów – w czasach zalewu informacji i niepewności kluczem jest elastyczność, znajomość matematyki i języków oraz otwartość na możliwości, które daje życie.

Prorektor Folwarski zwrócił uwagę, że sztuczna inteligencja, choć ułatwia pracę, może osłabiać kreatywność, dlatego konieczne jest rozwijanie u studentów krytycznego myślenia. Dr Bauer dodała, że najważniejsze jest uczenie „inteligentnego i uczciwego podejścia”. Prof. Miklaszewska z kolei zauważyła, że może czas pożegnać się z niektórymi dawnymi formami sprawdzania wiedzy, jak pisanie esejów; uczyć etyki oraz technik, które pozwolą nauczycielom i studentom odnaleźć się w nowej rzeczywistości edukacyjnej. Supermentor podsumował: – Nie bójmy się! Powinniśmy uczyć krytycznego korzystania ze sztucznej inteligencji, zamiast się jej obawiać.

Pod koniec debaty głos zabrała również publiczność. Na pytanie z sali o sposoby na utrzymanie uwagi studentów podczas zajęć w późnych godzinach, Dr Magdalena Chałupczak, uczestniczka spotkania, podzieliła się praktycznym rozwiązaniem – prostym ćwiczeniem ruchowym. Podkreśliła, że drobna aktywizacja, jak np. zmiana miejsca siedzenia, odświeża percepcję i pozwala przełamać znużenie.

Spotkanie zakończyło się wspólną refleksją o tym, że siłą dydaktyki UEK jest różnorodność – doświadczeń, stylów pracy i osobowości. Jak podsumowała Prorektor Małgorzata Tyrańska, właśnie w tej różnorodności tkwi potencjał, by inspirować się nawzajem i rozwijać.

Już 26 listopada 2025 r. odbędzie się kolejne spotkanie z cyklu „Dydaktyczne Inspiracje” – „Wzbogacająco różni – neuroróżnorodność na sali zajęć”, poświęcone zróżnicowanym potrzebom studentów i praktykom dydaktycznym wspierającym skupienie, bezpieczeństwo i zaangażowanie wszystkich uczestników zajęć.